O sobie

Wykształcenie

Funkcje w szkole

Sukcesy zawodowe

Artykuły

Publikacje

Z dziejów Radomia

Zajęcia dodatkowe

Współpraca

Scenariusze

PSO

Ankiety ewaluacyjne

Sprawdziany historia

Testy diagnostyczne

Historia

Programy nauczania

Nowa podstawa prog.

Pomoce na lekcję

Przypadki edukacyjne

Zauroczenia

Choroby naszych przodków

Oczami belfra

Złote myśli

Humor z zeszytów

Uczniowskie lapsusy

Moja galeria

Kontakt

Napisz do mnie

Rzecz o dostępności

W ostatnich dniach MEN opublikowało projekt nowelizacji Karty Nauczyciela. Wgłębiając się w bliższą analizę owego dokumentu znajdujemy w nim zapisy dotyczące konieczności rejestracji czynności nauczyciela w szkole poza tymi, które na bieżąco zapisujemy w dziennikach. Dzisiaj, podobnie jak od wielu lat, odnotowujemy przeprowadzane przez siebie bezpośrednio z uczniami zajęcia dydaktyczne i wychowawczo-opiekuńcze w ramach swojego ”pensum” oraz tzw. godzin karcianych. Nowelizacja nałoży na nas dodatkowy obowiązek zapisywania w rejestrach miesięcznych, (tu cytuję za dokumentem):

a) czasu „dostępności w szkole dla rodziców uczniów”;

b) udziału w posiedzeniach rad pedagogicznych;

c) udziału w „zespołach realizujących zadania na rzecz dziecka i ucznia tworzonych przez dyrektora szkoły”;

d) udziału w doskonaleniu zawodowym uzgodnionym z dyrektorem szkoły.

Hmm, zapisy ogólnikowe i bardzo niejednoznaczne. Konia z rzędem temu, kto już wie, jak będzie ta rzecz wyglądała w praktyce. O ile punkty B, C i D są w miarę proste do zapisania, bo takie gremia, zespoły czy zajęcia mają zwykle swój konkretny początek i koniec określony godziną, o tyle punkt A zdaje się być już mocno dyskusyjny. Czy dostępność w szkole dla rodziców ma być codzienna? Czy ma być dostępnością stricte w budynku szkoły swoim ciałem i duchem? Jaki ma być wymiar godzinowy owej dostępności w ciągu tygodnia? A może ma ona wykraczać poza zwyczajowy tydzień roboczy i obejmować także soboty? Czytam i nic. Żadnych wskazówek.

Moje doświadczenia 15 lat pracy pokazują, że nasza dostępność dla rodzica przecież istnieje i zawsze jest, o ile jesteśmy my. Uczymy od poniedziałku do piątku. Naturalnie w różnych godzinach, ale to nie nasza wina. Czasem od 7 rano do 12, czasem dopiero od 10 do 15. Ale dodatkowo w związku z narastającymi problemami wychowawczymi z ochotą dzielimy się z rodzicami swoimi telefonami komórkowymi (chociaż nie wiem, czy to prawidłowe) w związku z czym dostępność naszą należałoby umieścić pomiędzy 6 rano a 22 wieczorem (chociaż i takich rodziców miewałam, którzy budzili mnie przed 6). Wtedy niestety bywamy zwykle w domu, nie mamy pod nosem dziennika i nie możemy sprawdzić czy uczeń X wagarował cały dzień czy tylko 2 lekcje. Trudno. Ale w takich godzinach nasza dostępność nie jest już służbowa, tylko „prywatna”.

Ale jeśli nasza osobista dostępność ma wykraczać poza godziny pracy, to kiedy i w jakim czasie? Ma mieć wymiar jednej, dwóch czy trzech godzin po zakończeniu zajęć? Bo jeśli skończę o 12 lekcje, to z całą pewnością moje czekanie na rodzica, wiecznie zabieganego i zapracowanego, będzie czasem na ten akurat cel straconym (chociaż zapewne zdążę poprawić jakiś sprawdzian w pokoju nauczycielskim). Może ktoś się zjawi po 15, ale czy to znaczy, że mogę wyjść ze szkoły dopiero o 18?

Myślę, że w praktyce zapis ten spełźnie na niczym. Będzie jak było. Posiedzimy w szkole bez celu, posprawdzamy klasówki i zeszyty, może nawet poplotkujemy (co nam wszyscy zarzucają uważając pokój nauczycielski za miejsce li tylko plotkowania), a rodzice nie przyjdą nawet na umówioną dwa tygodnie wcześniej wywiadówkę, nie mówiąc o tym, aby raczyli skorzystać z naszej dostępności. Zapewne zatem dyrekcje będą kontynuować inicjatywy na kształt „dni otwartych dla rodziców” raz w miesiącu, albo organizować comiesięczne wywiadówki, przy czym można spodziewać się najczęściej tych rodziców, co do których dzieci żadnych uwag nie będzie. Nie jest to jednak nic nowego.

W efekcie każdy nauczyciel w szkole zapisze w osławionym rejestrze te same godziny i terminy w tym samym dokładnie dniu. Co to zmienia? Nic, oprócz dodatkowej biurokracji, wykonywanej naturalnie przez nauczycieli. Papier musi być. A my musimy znaleźć czas na wypełnienie comiesięcznych rejestrów co do minuty. Przepraszam, ale dla mnie wygląda to tak jakbyśmy sami na siebie pisali „teczkę” z niepewnością, czy też władza uzna ilość naszego dostępnego czasu za wystarczający czy nie.

A byłoby prościej i zdrowiej napisać w dokumencie jasno i czytelnie – siedźcie państwo belfrzy w szkole od 8 do 16, czyli jak każdy obywatel i róbcie to, co do was należy. Najpierw uczcie na lekcjach, potem na fakultetach i kółkach wyrównawczych, potem sprawdzajcie klasówki, na koniec przygotujcie materiały i lekcje na następny dzień i wreszcie rozmawiajcie z rodzicami. O 16 kończcie i wychodźcie. Prościej i zdrowiej. Tylko co na to powiedzieliby rodzice? Dostępni dopiero po 16 ???

Radom, 28 września 2013 r.